A empatía, a asertividade, a comunicación imperativa, a clarificación, a paráfrase, a repetición dos pensamentos do paciente, o silencio terapeutico, etc.... son conductas exemplares ante o paciente. Pola contra, debemos evitar a emisión de opinións, o ofrecemento de falsas esperanzas, a mentira piadosa, a actitude defensiva, as criticas destructivas, e o interrogatorio.
Hai que ter en conta ó paciente e o seu entorno, e por suposto, as súas crenzas, culturas, etc...
É moi importante manter ó paciente motivado co tratamento para facilitar a súa adhesión ó mesmo.
Dar toda a información pode ser contraproducente, valorarase a capacidade e a maneira de informar e sempre implicando ós familiares, para que pacientes e achegados entendan con toda claridade a situación do paciente, e o porque das nosas intervencións.
Estou de acordo.As medicinas que che dan fan moito,pero o trato das que taballades alí,axúdannos a curar.Moitas felicitacións.
ResponderEliminar