O Nadal no hospital

Estas datas, son datas moi sinaladas para case todo o mundo, pero sobretodo para os pacientes hospitalizados, e en particular para os máis cativos.

A ilusión do nadal, a visita de Papá Noel, ou dos Reis Magos fan que vivan estas datas con gran emoción sobretodo, no momento de recibir os agasallos.

Hoxe en día existen en España multitude de centros hospitalarios nos que os esforzos por que o Nadal sexa unha data inolvidable para os pacientes máis cativos, son cada vez máis fructíferos.

Sen ir máis lonxe no Hospital "Niño Jesus" de Madrid levan facendo dende fai 30 anos unha cabalgata de reis na que os traballadores do centro se disfrazan e fan o reparto de agasallos.

E xa non só os máis cativos, senon en tódolos pacientes en xeral, o feito de estar hospitalizado nestas datas, adoita causarlles cadros de tristeza, morriña, desolación... e para iso, o principal tratamento que lle administraremos serán grandes doses de afecto e cariño.

Tipos de bacterias implicadas nas infeccións: Legionella

A Legionella é unha bacteria Gram positiva con forma de bacilo, que viven en augas estancadas con un amplo rango de temperatura. A presencia de materia orgánica favorece o seu crecemento e precisa de osíxeno para respirar e posee un flaxelo para desprazarse. No que concirne á taxonomía, existen 48 especies dentro do xénero Legionella e un total duns 78 serotipos dos cales o máis importante, polas suas complicacións médicas, é a especie Legionella pneumophila. Esta especie produce a enfermidade do lexionario ou  " Legionelosis". A infección por Legionella pode presentarse como neumonía típica ou como unha enfermidade febril sen focalización pulmonar denominada Febre de Pontiac. A bacteria para multiplicarse precisa estar dentro de amebas. A maior fonte de contaxio é o sistema de augas de grandes edificios, hoteis e hospitais, humidificadoras, máquinas de rocío, spas e fontes de auga termal. Os sitemas de aire acondicionado non son unha fonte relevante de Legionella.
A Legionella pode levar a complicacións pulmonares, os seus síntomas son fatiga, dificultade para respirar e en ocasións diarrea ou dolores musculares.
Esta bacteria pódese detectar por un simple examen de orina.
Algunhas das especies máis relevantes son as seguintes:

• Legionella adelaidensis
• Legionella anisa
• Legionella beliardensis
• Legionella birminghamensis
• Legionella busanensis
• Legionella brunensis
• Legionella cherrii
• Legionella cincinnatiensis
• Legionella fallonii
• Legionella feeleii
• Legionella gratiana
• Legionella geestiana
• Legionella parisiensis
• Legionella lytica
• Legionella santicrucis

Tipos de bacterias implicadas nas infeccións: Serratia Marcescens

A Serratia marcescens é un bacilo Gram negativo da familia Enterobacteriaceae e pode ser moi perigoso para o home, xa que ás veces é patóxena como causa de infeccións nosocomiais e urinarias. É un bacilo motil que pode medrar a unha temperatura que oscila entre 5 e 40ºC, e en niveles de pH que varían entre 5 e 9. O ambiente no cal predomina é en condicións húmidas, por esa razón é posibe atopala medrando en baños e as alcantarillas, aínda que pode ser eliminada mediante e aplicación de lixivia e outros desinfectantes, pero sempre sen abusar das doses, porque senon a bacteria pode volverse inmune aos efectos dos desinfectantes.

Esta bacteria pode provocar conxuntivite, queratite e infeccións en feridas, riñóns e vías urinarias, así como infeccións respiratorias, meninxite e endocardite. Esta afecta especialmente a pacientes hospitalizados e a pacientes que teñen a inmunidade disminuída por enfermidades sistémicas ou tratamentos médicoinmunosupresores.

Patente dun novo método diagnóstico

Un grupo de investigadores do Instituto de Carboquímica (CSIC), da Universidade de Zaragoza e da Fundación Agencia Aragonesa para a Investigación e o Desenvolvemento, patentaron un novo método de diagnóstico 'in vitro' para a aspergillosis invasiva, que se trata dunha infección hospitalaria causada por fungos da familia Aspergillus que afecta a pacientes inmunodeprimidos principalmente (transplantados ou con tratamentos fronte ao cáncer).

Esta investigación basease na detección dun biomarcador, o bis-metil-tiogliotoxina no soro dos pacientes. Realízase co obxectivo de mellorar o retraso no diagnóstico desta grave enfermidade fúnxica co fin de reducir os seus altos índices de mortalidade.

Comezou en 2008 e foi avanzando co tempo nestes últimos anos coa colaboración sobre todo do Hospital Universitario Miguel Servet e o Canisius Wilhelmina (Nijmegen, Holanda).

Para coñecer o traballo e as conclusións, visita a revista 'Diagnostic Microbiology and Infectious Disease'.

Os nenos e as mascotas.

397 nenos nados no Hospital da Universidade de Kuopio foron estudados durante un ano. Os seus cubrían uns cuestionarios semanais relacionados coas enfermidades infantís e seu contacto cos cans.

Nun análisis de variables múltiples estableceuse que os nenos que teñen cans na casa eran máis sans que os que non tiñan contacto con eles, presentando un 30% menos de infeción respiratorias como tose, rinite e febre e un 50% menos de de infecións no oído. Ademáis estes necesitaban menos antibióticos durante o primeiro ano de vida que os menores sen contacto con mascotas peludas.














Estos resultados supoñen que o contacto con cans pode ter un efecto protector contra as infecións durante o primeiro ano de vida.

Caspa grasa.

Vai acompañada de seborrea e pode aparecer de forma espontánea ou pode surxir despois dunha caspa simple mal tratada ou que evolucionou neste tipo.

Identifícase a través dos seguintes síntomas:

• As escamas son de un tamaño máis grande, grasosas e na maioría dos casos amarelas.
• Adoitan estar no coiro cabeludo frontal.
• Polo xeral forman placas, o adherirse o coiro cabeludo.
• O coiro cabeludo adoita estar graso.
• En ocasións preséntanse eritemas, que son lesións cutáneas que se identifican polo enroxecemento da pel.
• Comeza picando de maneira moderada e vaise intensificando.
• Pode provocar inflamción do coiro cabeludo.
• O pelo ten un aspecto brillante e aceitoso.